Strona główna » Trądzik różowaty

Trądzik różowaty

Trądzik  różowaty jest przewlekłą, zapalną chorobą skóry twarzy dotyczącą ok. 10-15% populacji. 10-krotnie częściej występuje u kobiet, natomiast cięższe postaci występują u mężczyzn. Dotyczy zwłaszcza osób o jasnej karnacji w populacji  północno-wschodniej. Rozpoczyna się ok. 30 r.ż., a największe nasilenie przypada na 40-60 r.ż. W jego powstawaniu rolę odgrywa genetyczna predyspozycja (jasna karnacja i często rodzinne występowanie).

tradzik-rozowaty

Przyczyny  trądziku różowatego to:

  • nadmierna reaktywność naczyniowa i  nerwowa na pewne czynniki środowiskowe, takie jak: ekspozycja na promieniowanie UV, nagłe zmiany temperatury, spożywanie alkoholu i pikantnych potraw, stres,
  • zmiany hormonalne (zaostrzenia w okresie okołomenopauzalnym) i łojotok,
  • czynniki infekcyjne, Zmiany w trądziku różowatym mogą być także indukowane lub nasilane przez niektóre leki, np. steroidy (zwłaszcza ich przewlekłe stosowanie miejscowe), statyny, leki rozszerzające naczynia, czy niektóre leki na nadciśnienie, a także kosmetyki (głównie te zawierające alkohol,  substancje zapachowe, aceton, czy mentol). Występowaniu  tej postaci trądziku sprzyjają również niektóre choroby ogólnoustrojowe, takie jak: nadciśnienie tętnicze, skłonności do alergii, czy problemy żołądkowe (infekcja H.pylori).

Zmiany chorobowe lokalizują się głównie w centralnej części twarzy – obejmują środkowe partie policzków, nos, czoło i podbródek. Objawy  trądziku  różowatego zależą od stadium rozwoju choroby oraz  jej podtypu.

Wyróżniane są 4 podtypy trądziku różowatego:

  • rumieniowo-teleangiektatyczny – dominuje rumień zarówno napadowy  jak i przetrwały, poszerzone naczynka krwionośne
  • podtyp grudkowo-krostkowy – charakterystyczne są tu czerwone  grudki i krostki na podłożu rumieniowym bez obecności  zaskórników,
  • podtyp przerostowy, w którym na podłożu przewlekłego obrzęku i stanu zapalnego rozwijają się stwardniałe guzki (), widoczne głównie na nosie jako jego „kalafiorowaty” przerost, oraz
  • postać oczna – zapalenie brzegów powiek i spojówek.

Początkowe objawy  trądziku  różowatego (tzw. prerosacea), które mogą o lata wyprzedzać pojawienie się choroby, to objawy tzw. skóry wrażliwej: rumień związany z dietą , stresem, emocjami, niektórymi kosmetykami, uczucie ściągania, pieczenia i mrowienia.

W procesie leczenia  i profilaktyki trądziku różowatego niebagatelne znaczenie ma dieta oraz unikanie czynników zaostrzających chorobę, takich jak: promieniowanie słoneczne, korzystanie z sauny, nagłe zmiany temperatur, silne wiatry, palenie papierosów, stres.

Powinno się eliminować z diety substancje, które powodują rozszerzenie naczyń krwionośnych typu: alkohol, ostre przyprawy, mocna kawa czy herbata oraz sztuczne  słodziki zawierające  aspartam Natomiast dieta w trądziku różowatym powinna być bogata w kwasy omega 3, nienasycone kwasy tłuszczowe, cynk, witaminy C, PP i B2.

Produktami o korzystnym wpływie na redukcję rumienia są: jeżyny, borówki i wiśnie. Wskazane jest również unikanie diety zakwaszającej.

Leczenie trądziku  różowatego powinno odbywać się pod okiem dermatologa, zazwyczaj jest wielomiesięczne. W cięższych  postaciach trądziku  różowatego dermatolog może zdecydować o włączeniu  leczenia doustnego – pierwszorzutowe są tu antybiotyki  które przyjmuje się przez kilka tygodni a nawet miesięcy.

Również (pochodna witaminy A) znajduje zastosowanie w leczeniu, zwykle w mniejszych  dawkach  niż te stosowane w leczeniu  trądziku  pospolitego.

Wspomagająco w leczeniu  trądziku różowatego stosuje się także metody fizykalne – działają one korzystnie na redukcję rumienia: terapia światlem LED, laseroterapia ( laser pulsacyjno-barwnikowy, diodowy czy IPL).

Istotna jest również domowa pielęgnacja skóry  odpowiednimi dermokosmetykami  przeznaczonymi  do skóry wrażliwej i skłonnej do rumienia oraz używanie filtrów przeciwsłonecznych.

Rodzaje trądziku:

tradzik-hormonalny

Trądzik hormonalny

Hormony odgrywają znaczącą rolę w powstawaniu większości postaci trądziku.
W okresie dziecięcym mieszki łojowe są małe i niezdolne do przekształcenia się w zmiany trądzikowe. W okresie dojrzewania wzrost gruczołów łojowych stymulowany jest głównie przez hormony androgenowe – wytwarzane u mężczyzn w jądrach (testosteron, 5 alfa- dihydrotestosteron, androsteron), u kobiet zaś w jajnikach (dihydrotestosteron, androstendion) oraz u obu płci w korze nadnerczy (testosteron, dehydroepiandrosteron).

 

Więcej
tradzik-pospolity

Trądzik pospolity

Trądzik pospolity (acne vulgaris) jest jedną z najczęstszych chorób skóry, dotyczy  80 -100% osób pomiędzy 11 a 30 rokiem życia. U 85% chorych ma łagodny przebieg, natomiast u 15% występują ciężkie postacie, wymagające leczenia doustnego i  często pozostawiające blizny i przebarwienia pozapalne.

Więcej

Trądzik różowaty

Trądzik  różowaty jest przewlekłą, zapalną chorobą skóry twarzy dotyczącą ok. 10-15% populacji. 10-krotnie częściej występuje u kobiet, natomiast cięższe postaci występują u mężczyzn. Dotyczy zwłaszcza osób o jasnej karnacji w populacji  północno-wschodniej. Rozpoczyna się ok. 30 r.ż., a największe nasilenie przypada na 40-60 r.ż. W jego powstawaniu rolę odgrywa genetyczna predyspozycja (jasna karnacja i często rodzinne występowanie).

Więcej
tradzik-zaskornikowy

Trądzik zaskórnikowy

Trądzik zaskórnikowy (acne comedonica) to jedna z odmian trądziku pospolitego, występująca statystycznie najczęściej i zazwyczaj przebiegająca łagodnie, aczkolwiek długotrwale. Głównie  dotyczy twarzy – tam zmiany lokalizują się najczęściej, rzadziej na dekolcie i plecach.

Więcej

Dowiedz się więcej o trądziku i pielęgnacji twarzy: