Trądzik zwyczajny jest jedną z najczęściej występujących chorób skóry. Dotyczy 80-100% osób pomiędzy 11. a 30. rokiem życia, z czego u 85% ma łagodny przebieg, natomiast u 15% występują ciężkie postaci zapalne pozostawiające po sobie blizny i przebarwienia. Czas trwania choroby wynosi średnio od 3 do 5 lat, jednak czasem sięga nawet 10 lat.
Przyczyna trądziku nie jest do końca poznana. Mechanizm powstawania trądziku jest złożony i obejmuje:
Trądzik najczęściej lokalizuje się na twarzy (99%), na plecach (90%), a rzadziej na klatce piersiowej (78%). Wykwity chorobowe pojawiają się również na kończynach (głównie na ramionach) oraz na pośladkach.
Leczenie zmian trądzikowych wymaga systematyczności, wytrwałości, trwa często wiele lat, wymaga stosowania preparatów miejscowych oraz, w cięższych postaciach, leczenia doustnego. Głównymi celami leczenia trądziku są likwidacja lub złagodzenie objawów oraz zapobieganie ich następstwom, czyli bliznom. Od tego jak szybko zasięgnie się porady lekarza zależy wygląd skóry, ponieważ tylko wczesne i indywidualnie dobrane leczenie gwarantuje uzyskanie efektu.
W leczeniu miejscowym stosuje się preparaty ukierunkowane na działanie przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, przeciwzaskórnikowe, przeciwłojotokowe.
Hormony odgrywają znaczącą rolę w powstawaniu większości postaci trądziku.
W okresie dziecięcym mieszki łojowe są małe i niezdolne do przekształcenia się w zmiany trądzikowe. W okresie dojrzewania wzrost gruczołów łojowych stymulowany jest głównie przez hormony androgenowe – wytwarzane u mężczyzn w jądrach (testosteron, 5 alfa- dihydrotestosteron, androsteron), u kobiet zaś w jajnikach (dihydrotestosteron, androstendion) oraz u obu płci w korze nadnerczy (testosteron, dehydroepiandrosteron).
Trądzik pospolity (acne vulgaris) jest jedną z najczęstszych chorób skóry, dotyczy 80 -100% osób pomiędzy 11 a 30 rokiem życia. U 85% chorych ma łagodny przebieg, natomiast u 15% występują ciężkie postacie, wymagające leczenia doustnego i często pozostawiające blizny i przebarwienia pozapalne.
Trądzik różowaty jest przewlekłą, zapalną chorobą skóry twarzy dotyczącą ok. 10-15% populacji. 10-krotnie częściej występuje u kobiet, natomiast cięższe postaci występują u mężczyzn. Dotyczy zwłaszcza osób o jasnej karnacji w populacji północno-wschodniej. Rozpoczyna się ok. 30 r.ż., a największe nasilenie przypada na 40-60 r.ż. W jego powstawaniu rolę odgrywa genetyczna predyspozycja (jasna karnacja i często rodzinne występowanie).
Trądzik zaskórnikowy (acne comedonica) to jedna z odmian trądziku pospolitego, występująca statystycznie najczęściej i zazwyczaj przebiegająca łagodnie, aczkolwiek długotrwale. Głównie dotyczy twarzy – tam zmiany lokalizują się najczęściej, rzadziej na dekolcie i plecach.
Zmiany trądzikowe powodują, że nasza skóra pokryta jest nieestetycznymi zaskórnikami, krostkami czy grudkami a to z kolei obniża naszą samoocenę i psuje samopoczucie. Nic więc dziwnego, że obok specjalistycznego, długiego leczenia, pod okiem dermatologa, staramy się znaleźć sposoby na złagodzenie toczącego się procesu chorobowego.
Trądzik pospolity to rodzaj trądziku, który najczęściej dotyka ludzi młodych w okresie dojrzewania. Oczywiście pojawia się także na skutek zmian hormonalnych u ludzi dorosłych. Czasami powstaje z powodu niewłaściwej pielęgnacji skóry kiedy używamy drażniących kosmetyków.
Może mieć różne przyczyny, postać, stopień nasilenia oraz występować na wielu obszarach ciała. Trądzik to dolegliwości skórne, które objawiają się zatkanymi porami, bolesnymi podskórnymi grudkami, krostami oraz ropnymi torbielami. Dowiedz się, jakie są rodzaje trądziku i spróbuj określić, który z nich może Ciebie dotyczyć.